Anna Santini

Achter deze eenvoudige steen gaat eigenlijk een heel brokje Europese geschiedenis schuil. Deze geschiedenis werd circa 25 jaar geleden onderzocht door de auteur Kees Spierings en mr. H. Bernsen. Een verhaal kenmerkend voor de garnizoensstad Den Bosch.

Guillaume de Sagher, een beroepsmilitair, was afkomstig uit Brussel. In 1804, tijdens de Bataafse Republiek, was hij in dienst getreden bij het 112e Regiment Infanterie van Linie. Eerst als soldaat, maar datzelfde jaar nog werd hij bevorderd tot korporaal. Weer een jaar later werd hij sergeant. Onder koning Lodewijk Napoleon werd hij in 1809 sergeant-majoor.

De Sagher nam deel aan verschillende krijgstochten. Zo belandde hij in 1809 in Duitsland en in Italië. Waarschijnlijk heeft hij in dat laatste land, in Florence, zijn toekomstige vrouw leren kennen. Zij was toen nog maar veertien jaar oud. In 1811 werd De Sagher tweede luitenant, nu in dienst van keizer Napoleon. Als eerste luitenant werd hij op 30 november 1813 te Meuhem krijgsgevangene gemaakt. Waarschijnlijk woonde zijn vrouw toen al in Den Bosch, in de Karrenstraat.

Napoleon werd bij Leipzig verslagen en op 24 november 1914 kreeg De Sagher zijn ontslag als Frans soldaat. Hij bleef niet lang burger, want op 27 december van dat zelfde jaar trad hij in dienst van het leger van Koning Willem II, bij het tweede Batiljon Belgen. Op 10 juni had Guillaumes vrouw, Anna Santiti, het leven geschonken aan een tweede kind, een zoon genaamd Carolus Franciscus. Daags na de bevalling kwam De Sagher van deze geboorte aangifte doen.

Maar of hij toen bij zijn echtgenote bleef? Want in diezelfde maand, op 18 november, werd de van Elba ontsnapte Napoleon definitief verslagen bij Waterloo. En weer tien dagen later, op 28 juni, stierf Anna Santini, mogelijk aan de in die tijd zeer gevreesde kraamvrouwenkoorts. Guillaume zal er niet bij geweest zijn, de overlijdensaangifte gebeurde door anderen.

Nog één keer zou Guillaume de Sagher van militair kamp wisselen. In 1830 tijdens de Belgische Opstand, toen hij in Gent gelegerd was, deserteerde hij. Na die tijd zal hij wel nooit het graf van zijn vrouw bezocht hebben, dat zich waarschijnlijk op het Sint-Janskerkhof bevond. Later zijn de beenderen van deze graven geruimd en werd de steen van de op twintigjarige leeftijd overleden vrouw uit Florence in de muur gemetseld.